“In onze sport zie je veel mensen die snel voor het schaatsen kiezen en daar een specifiek doel bij hebben”, zegt Stoltenborg. Op zijn rustdag was de rijder van Jumbo-Visma op het Dockinga Collega in Dokkum voor een gastles. Daar sprak hij met leerlingen uit de tweede klas over de balans tussen topsport en een maatschappelijke carrière, iets waar Stoltenborg lang mee worstelde. “Ik kon pas 100 procent voor het schaatsen gaan toen ik mijn diploma gehaald had. Ik ben doelen blijven stellen tot ik daadwerkelijk full-time sporter werd. En nu pak ik dat zo weer aan in de sport.”
Jaarlijks stoppen 30.000 studenten met hun opleiding, vertelt Stoltenborg. Een groot probleem en voor de Hoofddorper aanleiding om in te gaan op een uitnodiging van Topsport Noord. Samen met tien andere topsporters (waaronder shorttracker Sven Roes) kwam hij in een traject om dergelijke presentaties op te zetten. “We maken een presentatie en bezoeken scholen.”
Van die groep is Stoltenborg een van de weinige atleten die ook daadwerkelijk voor de klas is verschenen om zijn verhaal te doen. “Veel anderen zijn afgehaakt, maar ik vind het belangrijk om mezelf ook op dit vlak te ontwikkelen en uit te dagen.”
“Je gaat naar school omdat het moet.” Vrijwel alle handen gaan de lucht in als Stoltenborg deze stelling aan de scholieren voorlegt. “Het is niet goed of fout”, reageert hij als de leerlingen vertwijfeld om zich heen kijken en constateren dat iedereen op school zit omdat het moet.
“Ik probeer ze het inzicht te geven dat ze een droom moeten hebben, een doel”, zegt Stoltenborg na afloop. “Dan ga je op basis van intrinsieke motivatie naar school in plaats van dat het je wordt opgedragen, een heel andere instelling.”
“Ik weet precies wat ik later wil worden.” Eén meisje wil dierenarts worden, de ander wil in het familiebedrijf werken en weer een ander jaagt een carrière als sportleraar na. Stoltenborg moest zijn sportieve carrière lange tijd combineren met een studie. Hij reed twee seizoenen voor de ploeg van Jillert Anema en deed daarna een stap terug om zijn studie af te maken. Pas daarna kreeg de tempobeul uit Noord-Holland het ‘momentum’ aan zijn zijde om vol voor de sport te gaan. Nu is hij een vaste waarde bij de grootste commerciële schaatsploeg van het land.
De kern van zijn verhaal: Je mag groots dromen, maar dat bereik je alleen door steeds kleine doelen te stellen. “In de schaatssport gaat het vaak om de Olympische Spelen en wordt gedacht in periodes van vier jaar. Maar hoe kun je zo’n lang traject goed beginnen als je geen kleinere tussenstappen hebt? Het is ontastbaar, je wordt stuurloos.”
Stoltenborg toont de scholieren een filmpje van een veteraan, die stelt dat het opmaken van je bed de eerste opdracht is als je ’s ochtends opstaat. “Als je zulke basale doelen kan voltooien en daar je tevredenheid uit kan halen, dan ben je in staat om alles goed te doen.”
“Waar droom je van?” Stoltenborg stelt vast dat de leerlingen nog zoekend zijn op dit vlak. Zelf noemt de Hoofddorper zijn aanval op het werelduurrecord. Hij moest in 2021 afzien van zijn poging omdat hij ‘te stijf in de heupen’ was. Samen met de Dokkumer scholieren maakt Stoltenborg tastbaar wat hij moet doen om uiteindelijk wel een succesvolle aanval te doen op het werelduurrecord. Denk aan een scherper persoonlijk record op de 10 kilometer, het verbeteren van lenigheid in zijn rug en het deelnemen aan de Olympische Spelen. Alle doelen worden SMART geformuleerd: Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden.
Voor jongeren die op de drempel van de maatschappij staan is het stellen van doelen een belangrijke eigenschap. “Je merkt dat veel van deze kinderen nog niet bewust nadenken over hun dromen, maar ik heb het er zelfs met mijn vader over gehad”, vervolgt hij na de gastles. “Hij is 65 jaar oud en gaat straks met pensioen. Welke dromen heb je dan? Wat wil je nog bereiken?”
