Coaching & Ontwikkeling

De autonomie van de sporter is een onderwerp dat steeds belangrijker aan het worden is. Autonomie betekent onder andere dat je de ruimte krijgt voor eigen inbreng, dat je mee mag beslissen, dat je het gevoel hebt invloed uit te kunnen oefenen op je ontwikkelingsproces en dat je jezelf mag zijn. "De sporter moet centraal staan" is hierbij een vaak gehoorde zinssnede. Autonomie is een belangrijke voorwaarde voor intrinsieke motivatie (plezier halen uit de sportactiviteit zelf). Ook lijkt autonomie positief samen te hangen met het presteren en vooral ook het welbevinden van de sporter. Het is een breed concept waaronder meerdere thema's te plaatsen zijn, zoals bijvoorbeeld zelfregulatie van het leerproces en het betrekken van de sporter bij testen en meten.

Eerder werd gedacht dat de carrière van Tiger Woods de norm was in talentontwikkeling. Op jonge leeftijd specialiseren en zoveel mogelijk uren maken in de betreffende sport. Uit de literatuur blijkt echter dat dit de uitzondering is in plaats van de norm. Om tot optimale sportprestaties te komen, lijkt een brede motorische basis een belangrijke rol te spelen. Ook kan het bijdragen aan een pedagogisch leerklimaat, minder blessures en minder sportuitval, door het veelzijdig, gevarieerd en met plezier sporten en bewegen.

Om de sportclub als positieve ontwikkelingsplek te realiseren en tegelijkertijd het grensoverschrijdend gedrag tegen te gaan, is het nodig om een context te creëren met een pedagogisch sportklimaat. In dit sportklimaat staat het kind en zijn ontwikkeling centraal en stimuleert het een positieve, zorgzame en veilige omgeving voor kinderen.

Onder persoonlijke ontwikkeling verstaan we de ontwikkeling van de trainer/coach. Voorbeelden van vragen die bij dit thema passen, zijn: Wat zijn je waarden als coach? Wat is je coachingsfilosofie en waarom? Hoe ontwikkel jij jezelf het beste als coach? Wat is jouw mindset als coach? Hoe bepaal je wat je sterke en minder sterke punten zijn en wat doe je daarmee? Hoe zorg je voor een goede balans tussen coachwerk en "de rest van het leven"?

Psychologie wordt een steeds belangrijkere rol toebedeeld bij talentontwikkeling, al is het ten opzichte van bijvoorbeeld fysiologie en technische vaardigheden in de praktijk vaak nog een ondergeschoven kindje. Redenen hiervoor zouden kunnen zijn dat het minder tastbaar is voor coaches, dat psychologie vaak pas in beeld komt als er problemen zijn en dat in opleidingen vaak de nadruk op de sporttechnische kant ligt. Wel zijn er de laatste tijd bijvoorbeeld steeds meer verhalen van sporters naar buiten gekomen over de druk die zij ervaren en hoe ze er in meer of mindere mate in slagen om daarmee om te gaan. Omgaan met druk is slechts 1 van de voorbeelden die het belang van de ontwikkeling van een brede toolbox met mentale vaardigheden onderstreept. Psychologie is daarnaast een essentiële factor binnen het creëren van een gezond topsportklimaat. Onder psychologie vind je onderwerpen gerelateerd aan mentale vaardigheden zoals stressmanagement, self-talk (hoe je tegen jezelf praat) en motivatie, en hoe je deze vaardigheden als coach kunt faciliteren.

Talentontwikkeling is een zeer complex proces waarbij ontwikkeling plaatsvindt op meerdere vlakken, zoals bijvoorbeeld fysiek, motorisch, sociaal, emotioneel, cognitief en identiteit. Zowel de kenmerken van de sporter als die van de talentomgeving hebben invloed op deze ontwikkelingen. Daarnaast is geluk/kans van grote invloed op het beter of minder slagen van het talentontwikkelingsproces. Hier vind je informatie over de verschillende ontwikkelingen afzonderlijk en hoe ze met elkaar samenhangen.